Samenvatting Differentiaaldiagnostiek en de behandeling van spraakontwikkelingsstoornissen (SOS) bij kinderen vormt een van de grote vraagstukken binnen het veld van de spraak-taalpathologie. Het doel van het huidige onderzoek was het ontwerpen en evalueren van een leertaak die inzicht geeft in de werking van verschillende (deel-)processen die betrokken zijn bij de verwerving van spraakklanken. Zes normaal ontwikkelende kinderen (leeftijd 4,8-7,8 jaar) en vijf kinderen met SOS (leeftijd 4,3-7,5 jaar) participeerden in een experiment dat bestond uit het aanleren van nieuwe spraakeenheden die niet behoren tot de moedertaal ([g], [sh], en het consonantencluster /ml/) in vijf verschillende condities van herhaling en variatie. Statistische analyse toonde een leereffect en een groepseffect, maar geen interactie tussen groep en leervermogen. De uitkomsten benadrukken de rol van prosodie bij het leren van spraakklanken en suggereren het bestaan van een wisselwerking tussen segmenteel en suprasegmenteel niveau met betrekking tot de accuraatheid van de aangeleerde spraakeenheden. Gedetailleerde analyse van de individuele data van de klinische groep wijst verder uit dat de onderliggende spraakprofielen sterk variëren. De bevindingen laten zien dat het analyseren van de processen betrokken bij acquisitie van spraakeenheden bijdraagt aan de diagnostiek van SOS en aanknopingspunten biedt voor therapeutische doeleinden. Summary Differential diagnosis and treatment planning of speech sound disorders (SSD) is one of the major bottlenecks in the field of pediatric speech-language pathology. The current study comprised the development and evaluation of a learning task designed to provide insight in different (sub-)processes involved in the acquisition of sensori-motor representations of novel speech sound units. Six normally developing children (aged 4.8-7.8 yrs) and five children with SSD (aged 4.3-7.5 yrs) participated in the study. The learning paradigm comprised a repetition task of three speech sound units that are not present in the children’s mother tongue ([g], [sh], and the consonant cluster /ml/) in five conditions of repetition and variation. Statistical analyses revealed significant main effects of learning as well as significant differences between groups, but no group by learning interactions. Results highlighted the role of prosody in SSD, suggesting a trade-off between accuracy at the segmental and supra-segmental levels. Furthermore, detailed analysis of the individual data show underlying profiles to vary widely per child with SSD. These preliminary results are promising for the profiling of SSD and suggest that a detailed assessment of the acquisition of speech sound units may provide direct starting points for therapy.