Samenvatting Het onderzoek en de behandeling van neurogene spraakstoornissen is gebaat bij het gebruik van betrouwbare onderzoeksmaten en -methodes. In recente jaren zijn nieuwe technieken en methodes ontwikkeld die de differentiaaldiagnose, behandeling, en voortgangsmonitoring van spraakstoornissen kunnen ondersteunen. In het kader van het toepassen van evidence-based practice in de klinische praktijk zijn objectieve meetmethodes meer dan welkom. In deze tutorial wordt een aantal methodes behandeld die breed toepasbaar zijn en een lage gebruiksdrempel hebben. Deze methodes zijn in eerste instantie toegespitst op dysartrie, maar zouden ook toegepast kunnen worden bij het onderzoek naar andere taal- en spraakstoornissen. In de tutorial wordt het systematisch en quasi-automatisch meten van verstaanbaarheid, spreeksnelheid, articulatiesnelheid, en maximale prestatietaken besproken. Voor elk van deze methodes geldt dat deze door logopedisten en onderzoekers uitgevoerd kunnen worden met behulp van gemakkelijk beschikbare of open-source programma’s. Daarnaast wordt in dit artikel een overzicht gegeven van een aantal recent ontwikkelde experimentele onderzoeksmethodologieën die spraakvariabiliteit meten, als kwantitatieve beoordeling van spraakproblemen. Aangezien afwijkingen in de precieze controle van spraakbewegingen de belangrijkste stoornis is in dysartrie, is het meten van variabiliteit en stabiliteit gedurende spraak een uitstekende manier om spraakmotorcontrole in dysartrie te bestuderen. Hoewel deze methodologieen op het gebied van technische implementatie en validiteit nog werk behoeven, hebben zij de potentie om als klinisch waardevol instrument gebruikt te worden in de logopedische praktijk. Summary Research and treatment of neurogenic speech disorders benefit from the use of reliable measurements and treatment methods. In recent years, new techniques and methods are developed that can support differential diagnosis, treatment, and progress monitoring of speech disorders. In the context of applying evidence-based practice in the SLT clinic, these objective measurement methods are more than welcome. This tutorial discusses a number of methods that are widely applicable and relatively easy to use. These methods are primarily focused on dysarthria, but could also be applied in the investigation of other language and speech disorders. In this tutorial, methodologies with regard to systematic and quasi-automatic measurement of intelligibility, speech rate, articulation rate, and maximum-performance tasks are discussed. Each of these methods may be carried out by speech therapists and researchers using readily available or open-source software. In addition, this article provides an overview of a number of recently developed experimental research methodologies measuring speech variability as a quantitative assessment of speech problems. A major problem in dysarthria is the precise control of speech movements. As such, measurements of variability and stability of speech are prime targets to study speech motor control in dysarthria. Although these research methodologies still need to work with respect to technical implementation and validity, they have the potential to be a valuable tool in the SLT clinic.